کد مطلب:53193 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:170

فراریان عدالت علی زبان به مدح وی گشودند











روزی نجاشی در ماه مبارك رمضان دست به شراب خواری زد، و علی علیه السلام حد شارب الخمر را بر وی جاری ساخت، چون او از یك خانواده شریف بود، همراه با عده ای از خویشاوندانش «كوفه» را به سوی «شام» ترك كردند و به دربار معاویه وارد شدند...

معاویه از آنان خواست نسبت به امیرالمؤمنین علیه السلام بد بگویند، ولی طارق بن عبدالله نهدی از میان آنان برخاست و گفت: ای معاویه! ما از كنار امام عادل و بحق فرار كرده ایم، دور او را افراد پرهیزكار و اصحاب رسول خدا فرا گرفته اند، آنان از ناكثین و قاسطین نیستند، این كه ما فرار كرده ایم، تقصیر علی نیست، بلكه گناه ما باعث فرار ما شده است!![1] .

در این قضیه آمده است كه علی از شنیدن آن سخنان خوشحال شد و فرمود اگر نهدی امروز كشته شود شهید است!

آری سخنان ایشان آن هم در دربار معاویه تیری بود بر قلب چركین خلیفه ستمگر شام، ولی فضائل و مناقب و عظمت علی علیه السلام آن چنان وسیع و گسترده است كه معاویه جز سكوت در برابر حق نتوانست اظهار مخالفتی بنماید.









    1. شرح ابن ابی الحدید ج4 ص88 تا 91 و با اشاره كمتر وسائل الشیعه ج18 ص474 ح1 فروع كافی ج7 ص216 ح 15 بحارالانوار ج41 ص9 ح2.